Pro cras, pro dolor


Crās tē uictūrum, crās dīcis, Postume, semper:
dīc mihi, crās istud, Postume, quandō uenit?
Quam longē crās istud! ubi est? aut unde petendum?
Numquid apud Parthōs Armeniōsque latet?
Iam crās istud habet Priamī uel Nestoris annōs. 5
Crās istud quantī, dīc mihi, possit emī?
Crās uīuēs? Hodiē iam uīuere, Postume, sērum est:
ille sapit quisquis, Postume, uixit herī.


Imāgo: Ángeles Santos. Un mundo (1929).

Comentarios