Dualis numerus

Occulta Ars Grammatica Sēcrēta verba complexae conjugātiōnis  Ilias Ξ (XIV), vv. 342-351 Ἥρη μήτε θεῶν τό γε δείδιθι μήτέ τιν᾽ ἀνδρῶν ὄψεσθαι· τοῖόν τοι ἐγὼ νέφος ἀμφικαλύψω χρύσεον· οὐδ᾽ ἂν νῶϊ διαδράκοι Ἠέλιός περ, οὗ τε καὶ ὀξύτατον πέλεται φάος εἰσοράασθαι. ἦ ῥα καὶ ἀγκὰς ἔμαρπτε Κρόνου παῖς ἣν παράκοιτιν· τοῖσι δ᾽ ὑπὸ χθὼν δῖα φύεν νεοθηλέα ποίην, λωτόν θ᾽ ἑρσήεντα ἰδὲ κρόκον ἠδ᾽ ὑάκινθον πυκνὸν καὶ μαλακόν, ὃς ἀπὸ χθονὸς ὑψόσ᾽ ἔεργε. τῶι ἔνι λεξάσθην, ἐπὶ δὲ νεφέλην ἕσσαντο καλὴν χρυσείην· στιλπναὶ δ᾽ ἀπέπιπτον ἔερσαι. Jūno, nec tū deōrum hoc metue, nec quemdam hominum vīsūrum esse: tālem tibi ego nūbem circumfundam, auream: neque nōs per eam vīderit nē Sōl quidem, cūjus & acūtissimum est lūmen ad inscipiendum. Dīxit, & ulnīs complexus est Sāturnī fīlius suam uxōrem: hīs autem subter Tellūs dīvīna summīsit recentem herbam, lōtumque roscidum, et crocum, et hyacinthum densum & mollem; quī ā terrā eōs altē ēlevābat. Hōc in torō cubārunt, insuperque nūbem sibi induērunt pulchram, auream; lūcidīque dēcidēbant rōrēs.

Trālātiōnem Latīnam dēprompsī ē librō: Homērī Ilias Graecē et Latīnē cum annotātiōnibus Samuelis Clarke s.t.p. Vol. II, p. LXXVIII, Londinī MDCCXL (hīc ad locum).

Imāgo: https://commons.wikimedia.org/wiki/File:Jupiter_and_Juno_-_Annibale_Carracci_-_1597_-_Farnese_Gallery,_Rome.jpg